Zannetme ki güldür, ne de lale,Âteş doludur, tutma yanarsın,Karşında şu gülgûn piyale…İçmişti Fuzûlî bu alevden,Düşmüştü bu iksîr ile mecnûnŞi’rin sana anlattığı hâle…Yanmakta bu sâgardan içenler,Doldurmuş onunçün şeb-i aşkı,Baştan başa efgân ile nâle…Âteş doludur, tutma yanarsın,Karşında şu gülgûn piyale…Piyale kelime manası içki kadehi olan bir kelimedir. Burada bahsi geçen içki divan edebiyatı mazmunlarından olan ilahi aşkı anlatmak için ele alınmıştır. Zaten şiirde geçen Fuzuli,Mecnun gibi ifadelerle şair divan edebiyatına atıf yapmaktadır.

Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerindenEn uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu                                                               kesmemeyeLaleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayızBirden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsunAma nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemezSevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyorBütün kara parçalarında                           Afrika dahilAydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olmaYatakta yatmayı bildiğin kadarSayın Tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha nelerBoşunaymış gibi bunca uzaması saçlarınınBen böyle canlı saç görmedim ömrümdeHer telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyorBütün kara parçaları için                           Afrika dahilSenin bir havan var beni asıl saran oOnunla daha bir değere biniyor soluk almakSabahları acıktığı için haklıGününü kazanıp kurtardı diye güzelBirçok çiçek adları gibi güzelEn tanınmış kırmızılarla açanBütün kara parçalarında                           Afrika dahilBirlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötüBoynun diyorum boynunu benim kadar kimse                                                   değerlendiremezBir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecekİki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlarBöylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlarZaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna                                                            diziyorlarBütün kara parçalarında                            Afrika dahilBurda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırasıKalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenkiPadişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yokAklıma kadeh tutuşların geliyorÇiçek Pasajında akşamüstleriAsıl yoksulluk ondan sonra başlıyorBütün kara parçalarında                           Afrika hariç değil

Yâ Râb, bu uğursuz gecenin yok mu sabâhı?Mahşerde mi bîçârelerin, yoksa felâhı!Nûr istiyoruz... Sen bize yangın veriyorsun!Yandık diyoruz... Boğmaya kan gönderiyorsun!Esmezse eğer bir ezelî nefha, yakında,Yâ Rab, o cehennemle bu tûfan arasında,Toprak kesilip, kum kesilip Âlem-i İslâm;Hep fışkıracak yerlerin altındaki esnâm!Bîzâr edecek, korkuyorum, Cedd-i Hüseyn'i,En sonra, salîb ormanı görmek Harameyn'i!...Bin üç yüz otuz beş senedir, arz-ı Hicaz'ınÂteşli muhitindeki sûzişli niyâzınEmvâci hurûş-âver olurken melekûta?Can sesleri bogsunda gomulsun mu sukutaSönsün de, İlâhi, şu yanan meş'al-i vahdet,Teslis ile çöksün mü bütün âleme zulmet?Üç yüz bu kadar milyonu canlandıran îmanOlsun mu beş on sersemin ilhâdına kurban?Enfâs-ı habisiyle beş on rûh-u leimin,Solsun mu o parlak yüzü Kur'an-ı Hakim'in?İslâm ayak altında sürünsün mü nihâyet?Yâ Rab, bu ne hüsrandır, İlâhi, bu ne zillet?Mazlûmu nedir ezmede, ezdirmede mânâ?Zâlimleri adlin, hani öldürmedi hâlâ!Câni geziyor dipdiri... Can vermede mâsûm!Suç başkasınındır da niçin başkası muhkûm?Lâ yüs'ele binlerce sual olmasa du kurbân;İnsan bu muammalara dehşetle nigeh-bân! Eyvâh! Beş on kâfirin îmanına kandık;Bir uykuya daldık ki: cehennemde uyandık!Mâdâm ki, ey adl-i İlâhi yakacaktın...Yaksaydın a mel'unları... Tuttun bizi yaktın!Küfrün o sefil elleri âyâtını sildi:Binlerce cevâmi' yıkılıp hâke serildi!Kalmışsa eğer bir iki mâbed, o da mürted:Göğsündeki haç, küfrüne fetvâ-yı müeyyed!Dul kaldı kadınlar, babasız kaldı çocuklar,Bir giryede bin ailenin mâtemi çağlar!En kanlı senâatle kovulmuş vatanından,Milyonla hayâtın yüreğinden gidiyor kan!İslâm'ı elinden tutacak, kaldıracak yok...Nâ-hak yere feryâd ediyor: âcize hak yok!Yetmez mi musâb olduğumuz bunca devâhi?Ağzım kurusun... Yok musun ey adl-i İlâhî!